روزانه نوشت اول
همون طوری که به ندرت پیش میاد سریال و فیلم ایرانی بیینم و تمایلم به فیلم و سریال خارجی بیشتر تو زمینه موسیقی این قضیه صدق میکنه ....
نمیدونم چرا ولی اکثرا موسیقی ایرانی برام معنی و مفهوم نداره انگار لحظه ای و مودیه ...
اما با این وجود من هنوزم موسیقی های مرتضی پاشایی خدابیامرز خیلی دوست دارم . نمیدونم چی پشت آهنگ هاشه اما معنی و مفهوم و ریتم و صداش جوری که بعد از گذاشت این همه سال هنوزم آهنگ هاش برام هم تازگی داره و هم با معنی و مفهومن . هرچند غم انگیز و دوست داری همراهش گریه کنی اما بازم به بقیه آهنگ های نسل جدید ترجیح میدم : دی
این روزا دو تا آهنگ " خداحافظی " و " کجایی " زیاد گوش میدم و غم عجیبیش منو هن درگیر کرده . اما بازم پر حس مثبته !!
فرجه های امتحانی شروع شده و رسما از امروز باید شروع کنم به درس هایی که هیچ وقت نخوندم . از طرفی استرس میانه هم هست ...
میانه اولین امتحان و مهم ترین امتحان دوست ندارم این امتحان خراب کنم اونم درسی که استادش انقدر برام عزیزه !
+ میشه واقعا ترم بعد پیشرفته و مالی ۲ برداره ؟!
یعنی واقعا دلم میخواد این اتفاق بیوفته نمیدونم ولی بنظرم بین همه استاد های دانشکده مون ایشون از همه با سواد تر و بهتر
یعنی میخوای بگی سریال جیران رو ندیدی؟