موسیقی احساس کره!

اولین نقد بدون سانسور مون میخوام اختصاص بدم به سریال محبوب امسال یعتی ۲۱ و ۲۵ که چندان نتوست منو جذب خوش کنه ....

لازم که هشدار بدم این نظر شخصی منه و نظرم چندان مثبت نیست پس اگر طرفدار سریال هستید نقد نخونید یا حداقل بهم احترام بذارید ....

قبل از،اینکه از نارضایتی هام در مورد این سریال بگم لازم که بگم این سریال کامبک سریالی ته ری بعد از مستر سان‌شاین و به عنوان فن دو اتیشه اشین آگاشی و ته ری عزیز خواه و ناخواه جز مورد انتظار های امسال من بود :))

اولین انتقاد من به این سریال برمیگرده به انتخاب نقش اول زن یعنی نا هی دو ...

هر کی مستر سان‌شاین،  ندیمه،  جنگل کوچک دیده شک ندارم که به توانایی های ته ری ایمان داره و جز بازیگر های مورد علاقه اش  پس هیچ نقد منفی روی بازی ته ری نداریم اما چیزی که منو آزار میداد اینکه چرا تا وقتی که بازیگر های کم سن و سال و جوون و تازه کار زیاد داریم چرا باید از یه بازیگر ۳۰ ساله خواسته بشه که نقش دختر ۱۸ ساله بازی کنه ؟!

حقیقتا خیلی با این قضیه به دشواری برخوردم شابد اگر مثل وقتی هوا خوبه و تابستون دوست داشتنی ما  داستان به این شکل بود که ته ری نقش بزرگسالی هاشو هم خودش بازی می‌کرد که قطعا از عهده اش،بر می اومد   شاید برام منطقی تر بود اما بازم انتخاب بازیگر ۳۰ ساله برای همچین نقشی به دشواری میخورم 

مورد دوم بازیگر مرد بود ....

حقیقتا من خیلی با بازی نامجو مشکل دارم هم سر نور چشمانت ازش احساساتی دریافت نمیکردم هم اینجا !! 

درک میکردم کارکتر بک یی جین کارکتر  با ملاحظه و فهمیده ای چیزی که این روزا تو کیدراما زیاد شده اما کارکترش عمق نداشت واقعا به دلم نمی‌نشست....

و به زور جز کارکتر های مورد علاقه ام قرارش دادم حقیقتا ...نمیگم نامجو بازیگر بدیه اما حقیقتا هیچ وقت اون بازی که دوست داشتم ازش ندیدم...حتی پری وزنه بردار هم با شخصیت اش هم  مشکل داشتم . در کل بازیش خیلی مورد پسند من نیست 

الیته دروغ چرا تو عاشقان ماه  و پنیر در تله واقعا دوسش داشتم هم شخصیت هم بازیش اما بقیه نچندان ....

سر همین دو مورد کمستری و عاشقانه به مشکل برخوردم و حقیقتا عاشقانه هاشون کمی برام لوس بنظر می‌رسید مخصوصا گریه ته ری بعد از پاره شدن یک صفحه وبتون ( با لباس آبی ) و خیلی سکانس های دیگه ....

افسوس میخورم که ته ری توونقش های پخته تری نمیدیدم و به جاش باید اینجوری لوس بازی ها رو ازش میدیدم 

الیته بذار اینم بگم که  رفته رفته شخصیت هاشون اصلاح شدن و نظرم عوض کردن اما این تغییر و تحول ۱۰ قسمت طول کشید و تا قسمت ده واقعا با بی میلی تموم سریال دنبال میکردم 

مشکل بعدی من اینکه سریال خیلی روی دوره ۱۸ سالگی فکوس کرده بودو نیمه اول فقط توی این دوره بود  در حالی که اسم سریال ۲۱ و ۲۵  ....

هرچند ۲۱ و ۲۵ بیشتر قصد شون جدایی بود اما من دوست داشتم روی ۲۰ و ۲۴ و ۲۱ و ۲۵ بیشتر فکوس کنند تا ۱۸ سالگی و ۲۲ سالگی....

خب همینا باعث می‌شد که تصور کنم دارم یه سریال مدرسه ای به سبک سریال های ۲۰۱۶ میبنم و خودتون که در جریان هستید خیلی میانه خوبی با سریال های قدیمی مخصوصا ۲۰۱۶ ندارم و عشق های پله پله و آرام آرام تا حدودی برام حوصله سر بره  از عاشقانه های سریع مثل چون این اولین زندگیمه و هواشناسی عشق بیشتر لذت میبرم الیته موارد استثنا داریم  مثل ادامه بده ....

مورد بعدی ژانر انگیزشی که ت حدودی از کلیشه های انگیزشی زرد مثل کلاس ایته وون پیروی می‌کرد که بازم چندان باب سلیقه من نیود 

[ انگیزشی مورد علاقه نیلوفر  همچو پروانه،  ثبت دوران جوانی،  ادامه بده ]

دوستی یوریم و هی دو اگرچه نیم دوم سریال  شیرین نوشته شده بود اما واقعا اونجوری رفتار ها تو نیمه اول لازم بود ؟ نمیشد مثل دودتا دوست معمولی دوست صمیمی بشن؟ شخصیت یوریم جز شخصیت های درک نشدنی بود 

شاید تنها چیزی که در مورد سریال خیلی دوست داشتم عشق اول بود چون پاک و طراوت این عشق به خوبی نشون دادن و صد البته پایانش که ماندگار ترش کرد 

اما همون پایان ....

بنظرم بازم ضعیف عمل کردن میتونستد مشکلات شون کمی زودتر به نمایش بذار یه چیزی مثل ثبت دوران جوانی تا برای من مخاطب بیشتر ملموس باشه خیلی یه دفعه ای جدا شدن !!!

کلا من سریال زیاد به دلم ننشست اما اگر طرفدار سریال های کلیشه عاشقانه قوی هستید احتمالا خوش تون بیاد چون علارغم همه چیزایی که من دوست نداشتم سناریو خوب داشت و کارگردانی عالی برخوردار بود 

حس کردم به جای قورت دادن این حرفا بیام نظرم بگم میتونید مخالف باشید اما بی احترامی نکنید  بالاخره شمایی که حرف از ازادی میزنید حداقل تو بیان افکارم بهم ازادی بدید :))

یه چیزی در مورد فن ته ری بودن لازم که تاکیید کنم !!

من خیلی وقت پیشا طرفدار دو آتیشه ته ری بودم همون قسمت اول مستر سان‌شاین  حسابی تونست توجه منو به خودش جلب کنه دختری که در نهایت رفتار های سر سنگین و نگاه های عمیق گاهی کیوت ودشیرین بامزه میشد و بدون  مومنت های عاشقانه ای مثل کیس قند تو دل مخاطب آب می‌کرد....

قدرت بازیگری ته ری خیلی خیلی برام تحسین برانگیز بود یادم هرجا میرفتم و تحسین میکردم ته ری بخاطر صحنه های +۱۸ سال فیلم ندیمه به نقد منفی میگرفتن و اززهیچ توهین کوتاهی نمیکردن هرچند من عاقل تر از اینا بودم و برام قابل درک که بخشی از چالش بازیگری همین صحنه هایی ...هرچند باب پسندم نباشه .

خلاصه که ۳ سال تموم  توی تنهایی برای ته ری فن گرلی میکردم . اما حقیقتا رفتار های فن هایی که به واسطه سریال کمدی رمانتیک ۲۱ ود۲۵ فن ته ری شدن برام خیلی ملموس نیست ....

یه جوری بهت میپرن که واقعا از طرفدار بودن ته ری دارم پشیمون میشم حقیقتا خب من یه ندادم قبلش یه کیدرامر که فن ته ریه انتظارات دارم چون این سریال و نقش،ته ری دوست ندارم دلیل نمیشه اینجوری بهم حمله کنید ://

خلاصه که شهرت و محبوبیت تو سریال کمدی رمانتیک هرچقدر بازیگرا تو سریال های تاریخی و جنایی ، دارک و چالشی سینما بازی کنن تا وقتی که کمدی رمانتیک تووکارنامه شون نباشه شناخته نمیشن :)))

پ.ن : خلاصه که امیدوارم سریال بعدی ته ری بتونه توجه منو به خودش جلب کنه ...حس مثبت زیادی نسبت به سریال شیطانش دارم چون نویسنده سیگنال ووپارتنرش خیلی خیلی خفته و کراشهه🥰😇

کلا ته ری به بازیگر های احوشی بیشتر میاد امیدوارم زود با نام گیل و سو جی ساب و جین ووک هم بازی بشه 

خلاصه ‌که دلم پرررررر

خوبه که کسی اینجا نیست یا انتظاری ازم نداره میتونیم آزادی حرفم بیان کنم ^^

حقیقتا من برآب پست های وبلاگم نیازمند مخاطب نیستم چون در درجه اول برای رهایی خودم مینویسم :)))